تبیین جرم‌شناختی بزه‌دیدگی زنان در شبکه‌های اجتماعی؛ با تاکید بر نظریه اُبژه‌سازی

نوع مقاله : پژوهشی کیفی

نویسندگان
دانشگاه
چکیده
چکیده

امروزه در عصر غلبه دنیای مجازی بر دنیای حقیقی، با گسترش اینترنت و شبکه­های اجتماعی، ارتباطات اجتماعی و در پی آن عناصر هویت­ساز فردی، دستخوش تغییرات کمّی و کیفی وسیعی قرار گرفته است. زنان به عنوان بخش عمده­ای از کاربران شبکه­های اجتماعی، به واسطه شاخصه­های جسمی و روانی، بیش از هر زمانی در معرض تهدیدها و آسیب­های روانی قرار دارند. یکی از انواع آسیب­ها که در چارچوب دانش روان­شناسیِ اجتماعی قابل تبیین است، «خودْ ابژه­سازی» است.

پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر اجرا، توصیفی ـ پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش 271 نفر از دختران دبیرستانی کاشان بوده­اند که با توزیع پرسشنامه استاندارد با پرسش­های بسته­پاسخ، اطلاعات لازم گرداوری شده است. در فرایند خودْ ابژه­سازی، زنان تحت تاثیر تبلیغات رسانه­ای، ایده­آل­هایی برای خود ترسیم می­کنند و در همان راستا به شکل مداوم، خود را ارزیابی و بازبینی می­کنند و چنانچه ظاهر خود را با الگوهای ترویج­شده از رسانه نزدیک ببینند، اعتماد به نفس می­یابند؛ در غیر این صورت، درگیر شرم بدنی می­شوند. در نتیجه، اعتماد به نفس آنها مشروط به ظاهر می­گردد که این مقوله، سلامت روانی آنها را به مخاطره افکنده و این نوع از رفتارهای پر خطر بر مبنای نظریه­های جرم­شناختی از قبیل نظریه سبک زندگی گات فردسون و هیندلانگ، احتمال بزه­دیدگی را افزایش می­دهد؛ زیرا به هر میزان، فعالیت­های تفریحی و اوقات فراغت فرد، بیشتر باشد و با افراد بزهکار یا محیط­های مجرمانه یا خطرناک مراوده داشته باشد، شانس بزه­دیدگی او به همان نسبت، افزایش می یابد.



واژگان کلیدی: بزه­دیدگی زنان، شبکه­های اجتماعی، خودْ ابژه­سازی، پیشگیری اجتماعی
کلیدواژه‌ها

موضوعات